پسرم , تمام وجودم

الان که دارم این رو واست می نویسم ...

لحظه ای رو تجسم می کنم ، که زندگی به من لبخند زد ،

          روزی رو که تو پاک و زیبا ، بسیار زیبا ، به دنیای ما آدما قدم گذاشتی ،

                   روزی رو که خدا با تولد تو ، همه چیز به من داد .

                             شور ، عشق ، آرمان ، ایمان

و ما دوست داشتنی ترین موهبتمان را ، آراد نام نهادیم .

پسرم !! یادت باشد .

           زندگی سخت ساده است .

          فرصتی کوتاه به ما داده اند .    سختی ها می گذرند .

                    شهامت ، تنها چیزی است که به آن نیازمندی .

                               خود را باور کن تا دنیا از آن تو شود .

تمامی دنیایم را به پایت می ریزم ،

          تمامی عشقم را ،

                   تمامی جوانی ام را ......

و به روزی می اندیشم که تو مردی بزرگ خواهی شد ، وشریف

و من  و بابای به وجودت می بالیم